User:Prevalis/sandbox/Sanjakbeys of Bosnia
Adapted from bs:Spisak bosanskih sandžak-begova i paša and related articles.
Sinan Bey[edit]
From Bosnian Wikipedia
Sinan-beg je bio četvrti Bosanski sandžak-beg. Bašagić za njega tvrdi da je rodom iz Hercegovine. 1474. godine naslijedio je Ajas-bega, dotadašnjeg Bosanskog namjesnika, ali je iste godine postavljen za Hercegovačkog sandžak-bega, na kojoj će dužnosti ostati do 1478. godine. Neki istoričari tvrde da je te iste godine opet postavljen za Bosanskog namjesnika, ali većina istoričara se ipak slaže, da je po drugi put došao u Bosnu 1485. godine. Kreševljaković, smatra da je na položaju Bosanskog sandžak-bega tada ostao do 1490. godine. Dok je bio namjesnik ne vidi se da se išta dogodilo za vrijeme njegove uprave, tako da se može pretpostaviti[citat potreban] da su za vrijeme njegova namjesništva, Bosanske granice bile mirne. Bit će da je 1490. godine umro, jer mu nema više traga u historiji poslije te godine. Zna se samo da je negdje oko 1474. godine, sagradio jedan mesdžid i jedan hamam u Mostaru. Sinan-begov mesdžid je bio prvi mesdžid u Mostaru, a pošto je njegov imenjak Sinan-paša Borovinić, između 1507-1508. godine podigao uz mesdžid munaru, u narodu je ostala poznata kao Sinan-pašina džamija. Ova džamija je srušena 30. decembra 1949 godine., a nalazila se na lijevoj obali rijeke Neretve, nedaleko od Koski Mehmed-pašine džamije.
Article[edit]
Sinan Bey (Bosnian: Sinan-beg) (died ca. 1490)
Bali Bey Malkoçoğlu[edit]
From Bosnian Wikipedia
Bali-beg Malkočević je imenovan Bosanskim sandžakbegom 1475. godine. Ne zna se tačno odakle je porijeklom, ali se smatra da je rodom iz Bosne. Istoričari ga puno miješaju sa Gazi Bali-begom Jahjapašićem koji je upravljao Bosnom od 1519-1521. godine. Bit će sigurno da je ovo slavni osmanski vojskovođa Gazi Bali-beg Malkoč-oglu, koji je imenovan Smederevskim sandžak-begom 1479. godine. U osmanskim hronikama, ovaj Gazi Bali-beg Malkoč-oglu se posebno pominje u vojnim pohodima za vrijeme sultan Bajazida II, a naročito se proslavio u akindžijskim upadima po Mađarskoj, Banatu i Slavoniji. 1477. godine Bali-beg je smijenjen sa pozicije Bosanskog sandžak-bega, a na njegovo mjesto je imenovan Skender-beg Mihaloglu.
Article[edit]
Bali Bey Malkoçoğlu (Bosnian: Bali-beg Malkočević)
Ayas Pasha[edit]
From Bosnian Wikipedia
Ajas-beg (? - Visoko, 10. januar 1486.) je bio bosanski i hercegovački sandžak-beg koji se smatra osnivačem Visokog kakvo je nastalo nakon Osmanlijskog osvajanja. Ajas-beg je uvakufio veliki broj objekata u Visokom i Sarajevu. Iako se ne zna pouzdano iz kojeg je kraja, smatra se da je porjeklom iz Visokog, prvenstveno zbog velikog broja vakufa koje je ostavio Visokom. Prvi put se pominje 26. aprila 1470. kao sandžak-beg Bosanskog sandžaka, kasnije se opet pojavljuje 1477. kada na sarajevskom sudu legalizuje svoje vakufname za vakufe podignute u Visokom i Sarajevu. Od oktobra 1478. do ljeta 1480. biva hercegovački sandžak-beg, a potom sandžak-beg u Ćustendilu, da bi se opet vratio na mjesto bosanskog sandžak-bega.
1472. sa svojom vojskom od 30000 ljudi ulazi u Hrvatsku, primorje, Istru i Furlaniju što je bio prvi značajniji vojni pohod Osmanlija nakon zauzimanja Bosne. U januaru 1482. zauzima Herceg Novi, a za taj podvig dobija titulu paše. Slijedeće godine, Ajas-paša je po drugi put postavljen za bosanskog sandžak-bega, gdje tu dužnost vrši do 1484. godine. S obzirom da je već 1472. važio za vrhunskog vojskovođu smatra se da je svoje znanje i iskustvo stekao u srednjovjekovnoj bosanskoj vojsci, jer je bio i bosanskog i vjerovatno plemićkog porijekla. U Sarajevu je podigao džamiju, mekteb, hamam i vodovod, dok je u Visokom podigao hamam, mekteb, vodovod, most na rijeci Bosni i tekiju nakšibendijskog reda. Preminuo 10. januara 1486. godine.
From Serbian Wikipedia
Ajaz paša - bosanski i hercegovački sandžak-beg, paša.
Njegovo poreklo nije poznato, smatra se da potiče iz hrišćanske porodice. U izvorima se javlja 1470. godine kao bosanski sandžak-beg, kad se umešao u spor sinova hercega Stefana oko očeve zaostavštine, podršavajući hercega Vlatka.
Sa 30.000 vojnika prodro je 1472. u Hrvatsko Primorje, Istru i Furlaniju, sve do Udina. Od 1475. nalazio se na Porti. Ponovo je postao bosanski sandžak-beg 1477, a naredne 1478. upravljao je Hercegovačkim sandžakom, a zatim Ćustendilskim. Od 1481. do 1483. bio je ponovo na položaju hercegovačkog sandžak-bega. Osvojio je Novi,poslednji ostatak hercegove zemlje (decembar [1481] - januar 1482), zbog čega je unapređen titulom paše. Na mestu bosanskog sandžak-bega nalazio se 1483-1484. U Sarajevu je podigao džamiju, osnovnu školu, hamam i vodovod,a u Visokom osnovnu školu, vodovod, hamam i most preko reke Bosne.
Literatura
- I. Božić „Hercegovački sandžak-beg Ajaz“, ZFF, 1948,1;
- H. Šabanović, Dvije najstarije vakufname u Bosni, Sarajevo 1951.
Article[edit]
Ayas Pasha (Bosnian: Ajaz-paša) (died 10 January 1486)
References[edit]
- I. Božić „Hercegovački sandžak-beg Ajaz“, ZFF, 1948,1;
- H. Šabanović, Dvije najstarije vakufname u Bosni, Sarajevo 1951.
Hadım Yakub Pasha[edit]
From Bosnian Wikipedia
Stolovao je kao princ namjesnik u Amasiji, a 1490. godine Bajazit II postavlja ga za bosanskog sandžak-bega. U ljeto 1493., sa 8000 vojnika, Jakub-paša kreće u vojni pohod prema sjeverozapadu. Prolazi kroz Jajce i nastavlja pohod preko Une i Kupe i stiže sve do Celja, Ptuja, i Donje Štajerske. Kod Zagreba udara na jug, preko Modruša ka Udbini. Kod prijevoja Sadbar put mu je bio zakrčen kamenjem i drvećem, te biva opkoljen Hrvatima pod vodstvom bana Mirka (Emerika) Derenčina. Ban Derenčin u zamjernu za slobodan put traži da Jakub-paša sa svojom vojskom oslobodi sve kršćanske zarobljenike i preda sav plijen. Jakub-paša predlaže otkupninu za siguran prijelaz, ali do dogovora nije došlo i Jakub-paša sječe čitavu šumu i prokrčuje put do klanca. Ban Derenčin nameće Jakub-paši bitku na otvorenom polju. Jakub-paša kreće u napad 9.IX.1493. Hrvatska vojska se spušta u ravnicu ispod Udbine, gdje se dvije vojske susreću. Hrvatska vojska biva opkoljena i u potpunosti razbijena sa svim zapovjednicima zarobljenim. Poslije ove pobjede, Jakub-paša zaslužno postaje rumelijski beglerbeg. Jakub-paša izvještava sultana Bajazita II da je na ratištu palo 9000, a zarobljeno 11000 hrvatskih vojnika. Krbavska bitka je značila "pravi rasap kraljevstva hrvatskog" i otvaranje kapije prodora prema srednjoj Evropi.
Article[edit]
Hadım Yakub Pasha (Bosnian: Hadum Jakub-paša)
Yunus Pasha[edit]
From Bosnian Wikipedia
Junus-beg je bio bosanski sandžak-beg od 1513.-1515. godine, kada je smijenjen sa tog položaja. 22.01.1517, bit će imenovan velikim vezirom, da bi iste godine, 13.09.1517 bio pogubljen. Dok je bio bosanski sandžak-beg, osvojio je 1513. godine tvrđave Tijesnu i Sokol. 1514. godine, Junus-beg se sa bosanskom vojskom pridružio osmanskoj vojsci u Anadoliji, gdje su nakon toga ratovali protiv Perzije. Tu su se bošnjaci pokazali kao vrijedni i neustrašivi junaci. Dok je bio sandžak-beg Bosne, dao je sagraditi džamiju u Žepi.
Article[edit]
Yunus Pasha (Bosnian: Junuz-paša (died 13 September 1517) was a Bosniak statesman within the Ottoman Empire. He was appointed the Sanjakbey of Bosnia in 1513. Soon afterward, he conquered the fortresses of Tijesno and Sokol. As sanjakbey, he donated funds to construct a mosque in Žepa.
Yunus Pasha participated in the Battle of Chaldiran in 1514 alongside the Ottoman Turks, having brought reinforcements from Bosnia.
Yunus Pasha was removed from the position of sanjakbey in 1515. He was later named Grand Vizier of the Ottoman Empire on 22 January 1517.[1] He was executed several months later, on 13 September 1517.
Notes[edit]
- ^ Turkish State Archives
References[edit]
- Bišćević Vedad, "Bosanski namjesnici Osmanskog doba (1463-1878)", Sarajevo, Mart 2006.
- Hadžihuseinović Salih Sidki Muvekit, "Povijest Bosne - I Knjiga" Sarajevo, 1999
See also[edit]
Feriz Bey[edit]
From Bosnian Wikipedia
Feriz-beg se smatra da je porijeklom bošnjak. Dvostruki je Bosanski sandžak-beg i jedan je od slavnih vojskovođa sultana Bajazida II (vl. 1481-1512). Dok je bio Skadarski sandžak-beg, Feriz-beg se proslavio u vojnim pohodima protiv Mletačke Republike. 1496. godine, on je imenovan sandžak-begom Bosne, na kojoj će dužnosti ostati do 1498. godine. Sedam godina kasnije, on će ponovo biti postavljen za Bosanskog sandžak-bega, gdje će namjesnikovati sve do 1512. godine. Dok je bio sandžak-beg Bosne, on je s Dubrovnikom održavao srdačne veze izmjenjujući darove. Dubrovčani su mu slali zidare i druge majstore da, uz domaće, rade na građevinama, što ih je on gradio. U hronikama nije zapisano da je za vrijeme Feriz-begovog upravljanja bilo kakvih ratova, upada akindžija ili napada. Što je bilo s Feriz-begom nakon odlaska iz Bosne, nije poznato, ali se zna da je umro prije 1526. godine, jer se u ovoj godini spominje u jednoj vakufnami kao rahmetli.
Zadužbine Feriz-bega u Bosni
Kad je prvi put imenovan bosanskim sandžak-begom, podigao je jednu česmu, koju je obećao svom prethodniku Jahja-paši da će podići pred njegovom džamijom. Jedan krak pitke vode, koju je doveo sa Sedrenika, do nje je proveo. Kad je po drugi put došao da upravlja u Bosni, 1505. godine, on je dao sagraditi hamam 1509. godine na Baščaršiji, kojeg je uvakufio za svoju medresu. Ovaj hamam je imao muško i žensko odjeljenje kao i Isa-begov. Pošto zakupnina nije bila dovoljna za njegovo održavanje, prestao je raditi i stoga je postao podložan rušenju, da bi dugo bio ruševan više od dvije trećine. Ovaj hamam je konačno srušen uoči Prvog Svjetskog rata. Poslije hamama, on je dao sagraditi prije 1512. godine, prvu medresu u Sarajevu u "Hubjar-aginoj mahali", po kojoj je bio prozvan i jedan dio Sarajeva "Medreseta". To je bila najstarija škola ove vrste u Sarajevu, a propala je u požaru 1697. godine. Oko kupališta sagradio je više magaza i dućana, i to je sve uvakufio za izdržavanje medrese. Blizu vrela Sedrenik u Muzderiji pod Panjinom Kulom, imao je prostran ljetnikovac koji je prozvan "Pašini konaci". Zna se da je ostavio vakufa u Carigradu, a valjda i po koju zadužbinu.
Reference
- Bišćević Vedad, "Bosanski namjesnici Osmanskog doba (1463-1878)" Sarajevo, 2006.
- Hadžihuseinović Salih Sidki Muvekit, "Povijest Bosne - I Knjiga" Sarajevo, 1999.
Article[edit]
Feriz Bey (Bosnian: Feriz-beg)
Gazi Mehmed Bey Mihalzade[edit]
From Bosnian Wikipedia
Gazi Mehmed-beg Mihalzade se kao namjesnik Bosne pojavljuje 1517. godine, gdje će ostati sve do 1519. godine, kada ga bude naslijedio Bali-beg Jahjapašić. Po Sarajevskom izvještaju on se izričito preziva Mihajlović, dok ga u Carigradskom izvještaju nema. Neki historičari čak tvrde da je on potomak poznatog osmanlijsko-plemićkog roda Mihaloglu, dok historičar Fra Antun Knežević za njega tvrdi da se prvobitno zvao Mihajlo Konstantinov Ostrovički, prije nego što je primio islam. Za njega, Fra Antun Knežević dalje navodi, da je bio hrabar vojnik i veliki turski oficir, te kao takav, dobro je poznavao način turskog vojevanja i da je dobio počasni naslov gazi-junak. Bio je tako lukav da je uvijek krio svoje pravo ime, prezime i mjesto iz koga je. Dok je bio sandžakbeg Bosanski, 1518. godine poslao je vojsku na tvrđavu Jajce. Iako je svu okolinu oplijenio, nije uspio da tvrđavu zauzme.
Article[edit]
Gazi Mehmed Bey Mihalzade (Bosnian: Gazi Mehmed-beg Mihajlović) was a 16th-century Ottoman statesman.
Gazi Mehmed Bey was appointed sanjakbey of Bosnia in 1517. During his tenure as sanjakbey, he attacked the Jajce fortress. Despite having sacked its surroundings, he was unable to capture the fortress itself. He was succeeded by Bali-beg Jahjapašić
Origins[edit]
According to a report from Sarajevo, the surname of Gazi Mehmed Bey is supposedly written as Mihajlović. Istanbul reports make no mention of this. Some historians believe that Gazi Mehmed Bey is a descendant of the Ottoman noble family Mihaloğlu. Historian Fr. Antun Knežević believes that Gazi Mehmed Bey was a convert to Islam, originally named Mihajlo Konstantinov Ostrovički. Knežević's findings further state that he was a valorous soldier and a grand Turkish officer. With these qualities, Gazi Mehmed Bey knew Turkish warfare well and gained the honorific title gazi, meaning hero. He was very secretive, always hiding his name and place of origin from others.
References[edit]
Gazi Bâli Bey Yahyapaşaoğlu[edit]
From Bosnian Wikipedia
Gazi Bali-beg Jahjapašić, najstariji sin znamenitog vezira i dva puta sandžak-bega Bosne Jahja-paše, prvi put se pominje 1485. godine kao zaim u Bosni. U njegov zijamet spadao je tada i trg Kakanj. 1506. godine postao je sandžak-beg u Valoni. Kasnije je bio sandžak-beg u Nikopolju i drugim oblastima. 1512. godine imenovan je za Smederevskog sandžak-bega, kojim je dotle upravljao Sinan-beg Borovinić. U maju 1515. godine razbio je pod Avalom Janoša Erdeljskog. U istom svojstvu učestvovao je u osvajanju Srebreničke banovine. Na tom položaju ostaje do kraja 1515. godine. Kasnije je bio Skadarski sandžak-beg. S tog položaja 1519. godine imenovan je za sandžak-bega Bosne. Dok je bio bosanski sandžak-beg, učestvovao je u osvajanju Beograda i tom prilikom se naročito istakao pa je bio nagrađen i imenovan 15.09.1521 za sandžak-bega proširenog Smederevskog sandžaka, kome su pripojeni svi novoosvojeni posjedi u Mačvi, Srijemu i Srbiji, a sjedište je preneseno iz Smedereva u Beograd. Na tom položaju ostao je do početka 1524. godine, kada je premješten u Vidin u Bugarskoj. Na njegov položaj u Beogradu došao je vezir Ferhad-paša Dalmatinac, koji je zbog svojih nasilja ubrzo opozvan i ubijen 01.11.1524. godine, pa je već u novembru iste godine na njegovo mjesto ponovo vraćen Gazi Bali-beg Jahjapašić, dok je u Vidin došao njegov mlađi brat Mehmed-beg. U tom svojstvu učestvovao je u bici na Mohaču 1526. godine, u kojoj su on i njegov rođak Gazi Husrev-beg odigrali značajnu ulogu. Na položaju Smederevskog sandžak-bega, Gazi Bali-beg je ostao sve do sredine 1527. godine, kada je i umro. Smederevskim sandžak-begom imenovan je poslije njega njegov mlađi brat znameniti Mehmed-beg. Bali-begu daju neki izvori nadimak Kodža Bali-beg, dok ga puno miješaju sa Kučuk Bali-begom koji je sasvim druga ličnost i daljni rođak Gazi Bali-bega Jahjapašića. Pretpostavlja se da je bio ukopan u svom turbetu u Beogradu.
Zadužbine Gazi Bali-bega Jahjapašića u Sarajevu
Dok je bio sandžak-beg Bosne, Gazi Bali-beg je dao sagraditi na Bistriku jednu džamiju, jedan hamam, jednu česmu i jednu ćupriju preko Bistričkog potoka. Hamam se nalazio na lijevom uglu pri ulasku u Balibegovića ulicu, a pošto je bio na Bistriku, poznat je u narodu kao Bistrički hamam. Ovim hamamom su od 1747. godine upravljali Delalići, pa se i po njima zove Delalića hamam. Imao je dva odijeljenja i po svoj prilici bio prostraniji od ostalih. Džamija se isto nalazi na Bistriku i poznata je u narodu kao Balibegovica. Džamija ima drvenu munaru i ima kvadratnu osnovu 8,10 sa 8,10.
Article[edit]
Gazi Bâli Bey Yahyapaşaoğlu (Bosnian: Gazi Bali-beg Jahjapašić)
Endowment[edit]
As sanjakbey, Gaza Bâli Bey donated funds to build the following in Bistrik: mosque, hamam, fountain and bridge over the Bistrik brook.
References[edit]
- Biščević Vedad, "Bosanski namjesnici Osmanskog doba (1463-1878)" Sarajevo, 2006.
- Čelebi Evlija, "Putopis - Odlomci o Jugoslovenskim zemljama" Sarajevo, 1996
- http://www.academia.edu/364892/_Yahyapasa-oglu_Mehmed_Pashas_Evkaf_in_Belgrade_
- http://kitaplar.ankara.edu.tr/dosyalar/pdf/610.pdf (p. 24, 26 ft, 29-30**)
- http://www.enfal.de/otarih48.htm